توسعه یک الگوریتم بهترین مسیر در شرایط نایقینی و کمبود داده مبتنی بر نظریه فازی شهودی

نظریه مجموعه‌های فازی شهودی، تعمیمی از نظریه مجموعه‌های فازی می‌باشد که در آن می‌توان علاوه بر تابع عضویت از تابع عدم عضویت هم استفاده کرد. این مزیت موجب شده تا بعضی از محدودیت‌های نظریه فازی معمول مثل پشتیبانی از شک و تردید را برطرف سازد. از طرفی با توجه به اینکه یکی از مسائل موجود در گراف، یافتن کوتاهترین مسیر در شرایط عدم قطعیت و نبود اطلاع کافی از فاصله‌هاست. با توجه به نکات ذکر شده در این مقاله الگوریتم کوتاهترین مسیر دایجسترا برای گراف با یال‌های فازی شهودی در شرایط کمبود اطلاعات تعمیم داده شده است. در روش ارائه شده در مقاله برای مقایسه مسیرها از روش انتگرال-گیری استفاده شده است. در نهایت الگوریتم روی یک شبکه با ابعاد مناسب آزموده شده و با حالت فازی معمولی مقایسه شده است.